Ταξίδι πολλών χιλιομέτρων μέχρι την Κομοτηνή ή πολλών χιλιάδων ευρώ μέχρι την πατρίδα τους χρειάζονται για να ταφούν οι μουσουλμάνοι που πεθαίνουν στην Αθήνα. Αυτοί είναι οι «προνομιούχοι», καθώς φροντίζουν για τις σορούς τους οι συγγενείς ή οι ομόθρησκοί τους. Οι υπόλοιποι καταλήγουν σε μια γωνιά, στα αζήτητα του Γ’ Κοιμητηρίου Αθηνών και του Νεκροταφείου στο Σχιστό, με έναν κωδικό αριθμό -στην καλύτερη περίπτωση- αν κάποιος τους αναζητήσει.
Παρά τις διαβεβαιώσεις του υπουργού Εσωτερικών Προκόπη Παυλόπουλου για τη δημιουργία μουσουλμανικού νεκροταφείου στο Σχιστό, οι μουσουλμάνοι που ζουν στην πρωτεύουσα συνεχίζουν να αναζητούν λύσεις για να θάψουν τους νεκρούς τους. «Μέχρι και στις αποσκευές των λεωφορείων ΚΤΕΛ για την Κομοτηνή έχει ακουστεί κατά καιρούς πως μεταφέρονται οι πιο φτωχοί από αυτούς ή ακόμα και στην καρότσα νοικιασμένων αυτοκινήτων», σημειώνει ο Κωνσταντίνος Τσιτσελίκης, επίκουρος καθηγητής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Πανεπιστημίου Μακεδονίας.
Οσοι μπορούν, στέλνουν τους συγγενείς τους πίσω στις πατρίδες τους. Οπως λέει ο πρόεδρος της Μουσουλμανικής Ενωσης Ελλάδας, Ναΐμ Ελγαντούρ: «Το να στείλεις ένα πτώμα στο Πακιστάν ή στο Αφγανιστάν είναι πιο ακριβό από το να κάνεις πολυτελείς διακοπές για 10 μέρες». Το κόστος της μεταφοράς στο Πακιστάν ανέρχεται στις 5.000 ευρώ, ενώ για την Αίγυπτο απαιτούνται 4.000 ευρώ, τα οποία καλύπτει η πρεσβεία της Αιγύπτου.
Οι Ελληνες μουσουλμάνοι ωστόσο και κάποιοι μετανάστες δεύτερης γενιάς δεν έχουν άλλη επιλογή από το νεκροταφείο της Κομοτηνής. Περίπου ένας νεκρός μουσουλμάνος κάθε βδομάδα κάνει το τελευταίο του ταξίδι για τη Θράκη. Οπως εξηγεί ωστόσο ο Μουμίν Τζαχίντ, πρώην πρόεδρος Μουσουλμάνων Ελλάδος, «ακόμα και η μεταφορά στη Θράκη κοστίζει ακριβά, καθώς τα γραφεία τελετών ζητούν υπέρογκα ποσά. Για αυτό αγοράσαμε ένα φορτηγάκι με το οποίο μεταφέρουμε μόνοι μας τα φέρετρα», ενώ τα έξοδα της κηδείας καλύπτονται από ένα κοινό ταμείο που έχει δημιουργηθεί για αυτό το σκοπό. Οπως εξηγεί ο κ. Ελγαντούρ ωστόσο, «ο αριθμός των νεκρών αυξάνεται συνεχώς, με αποτέλεσμα να μην προλαβαίνουμε να τους στέλνουμε στη Θράκη».
Χωρίς χαρτιά
Οι λαθρομετανάστες, παρ’ όλα αυτά, δεν έχουν το προνόμιο να ταφούν σύμφωνα με τις παραδόσεις τους. Οι περισσότεροι δεν έχουν χαρτιά, με αποτέλεσμα να μην ταυτοποιούνται και να καταλήγουν στα αζήτητα του Νεκροτομείου Αθηνών. «Ο αριθμός τους είναι πολλαπλάσιος τα τελευταία χρόνια», εξηγεί ο προϊστάμενος της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Αθηνών, Φίλιππος Κουτσάφτης, ενώ σημειώνει πως «ξεπερνάνε τους 150 το χρόνο». Σύμφωνα με τη διαδικασία που ακολουθείται, η Ιατροδικαστική Υπηρεσία αποθηκεύει σε μπουκαλάκια βιολογικό υλικό των νεκρών, ώστε στην περίπτωση που κάποιος τους αναζητήσει να μπορεί να γίνει ταυτοποίηση. Στη συνέχεια, με έξοδα του υπουργείου Δικαιοσύνης μεταφέρονται στα δημοτικά κοιμητήρια για ταφή. «Το 95% θάβεται στο Γ’ Νεκροταφείο Αθηνών, ενώ οι υπόλοιποι πηγαίνουν στο Νεκροταφείο του Σχιστού», εξηγεί ο Βαγγέλης Τσίμπος, προϊστάμενος της Διεύθυνσης Κοιμητηρίων του Δήμου Αθηναίων και προσθέτει: «Υπάρχει ένας ειδικός χώρος για τους άπορους και τους αγνώστου ταυτότητος». Στην ταφόπλακά τους χαράσσεται συνήθως μόνο ο κωδικός αριθμός, που καταχωρείται στα αρχεία για την περίπτωση αναζήτησης. Υστερα από τρία χρόνια τα οστά τους καταλήγουν στο χωνευτήρι και οι ελάχιστες πιθανότητες ανεύρεσής τους εξανεμίζονται.
Οσο δεν δημιουργείται μουσουλμανικό νεκροταφείο αλλά και χώρος λατρείας, αυξάνονται οι πιθανότητες να προκληθούν ακόμη πιο έντονες αντιδράσεις από αυτές που έχουμε ζήσει στην Αθήνα το τελευταίο διάστημα. Οπως εξηγεί ο κ. Τσιτσελίκης: «Στην πραγματικότητα το πολιτικό κόστος της δημιουργίας τους είναι χαμηλότερο μιας κοινωνικής αναταραχής. Γιατί είναι βέβαιο ότι θα υπάρξουν χειρότερες αντιδράσεις, πιθανότητα υποκινούμενες από φονταμενταλιστικούς κύκλους, που θα περάσουν σε έναν άλλου είδους ‘‘ακτιβισμό’’».
Αντιδράσεις Κακλαμάνη
Τις διαφωνίες του για τη δημιουργία τζαμιού στην Αθήνα εκφράζει ο δήμαρχος, Νικήτας Κακλαμάνης. Οπως ανέφερε σε χθεσινή συνέντευξή του στον τηλεοπτικό σταθμό Alpha, «δεν έχω αντίρρηση να υπάρχει χώρος λατρείας, έχω ενστάσεις ως προς τη χωροθέτησή του. Στο Ραμαζάνι έχουν έθιμο να στέκονται έξω από το τζαμί επί 15 μέρες, φανταστείτε δεκάδες χιλιάδες μουσουλμάνους μέσα στον αστικό ιστό». Ο κ. Κακλαμάνης εξέφρασε πάντως την άποψη πως «πρέπει να φτιαχτούν περισσότερα από ένα και να χωροθετηθούν περιφερειακά, δύο στην Αττική και ένα προς τη Β. Ελλάδα».
ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΡΙΝΑ , ΔΑΝΕΛΛΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ - Ελεύθερος Τύπος
Επιστροφή
