Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας το 10-12 % των ζευγαριών, που βρίσκονται σε αναπαραγωγική ηλικία αντιμετωπίζουν πρόβλημα υπογονιμότητας. Από αυτά ποσοστό 15-20% δεν μπορεί να βρει την αιτία του προβλήματος.
«Οι σύγχρονοι ρυθμοί της ζωής έχουν στρέψει τις γυναίκες στην αναζήτηση της επαγγελματικής επιτυχίας και ανέλιξης με αποτέλεσμα η απόκτηση ενός παιδιού και η δημιουργία οικογένειας να αναβάλλεται για μετά τα 30, συχνά και μετά τα 35. Μετά το 35ο-37ο έτος, όμως, η αναπαραγωγική ικανότητα της γυναίκας αρχίζει να μειώνεται δραματικά και αυτό είναι κάτι που δεν πρέπει να αγνοούμε», δηλώνει η Δήμητρα Ζιάννη, γραμματέας της Ελληνικής Ενδοκρινολογικής Εταιρείας.
Τα αίτια της γυναικείας υπογονιμότητας είναι:
*ορμονικές διαταραχές 40%
*παθήσεις της σάλπιγγας ή γενικότερα της πυέλου 40%
*συγγενείς παθήσεις 10%
*άγνωστα 10%
Η αναπληρώτρια διευθύντρια της Ενδοκρινολογικής Κλινικής του Κοργιαλενείου Νοσοκομείου Ερυθρός Σταυρός, Μάχη Βρυωνίδου σημειώνει: «Ένα συχνό πρόβλημα, που ταλαιπωρεί τις νεαρές γυναίκες είναι διαταραχές της περιόδου, που υποδηλώνουν συνήθως διαταραχές των ορμονών, οι οποίες ρυθμίζουν τον αναπαραγωγικό κύκλο και προφανώς οδηγούν σε υπογονιμότητα λόγω διαταραχών της ωορρηξίας. Η κατάλληλη ορμονική διερεύνηση είναι το πρώτο βήμα για να δοθεί λύση στα προβλήματα αυτά.»
Τα συχνότερα αίτια της ανδρικής υπογονιμότητας είναι:
*η κιρσοκήλη, δηλαδή η διάταση των φλεβών του όρχεος 32%
*οι λοιμώξεις των επικουρικών γεννητικών αδένων 9%
*η κρυψορχία, δηλαδή η μη κάθοδος των όρχεων στο όσχεο μετά τη γέννηση 8%
*οι αποφράξεις των εκφορητικών οδών του σπέρματος 1%
* ενδοκρινολογικά ή ανοσολογικά αίτια 13%
*άγνωστα 32%
Οι ειδικοί τονίζουν ότι το χρόνιο στρες παίζει καταλυτικό ρόλο. Η γονιμότητα και των δύο φύλων επηρεάζεται ακόμη από τη διατροφή και το σωματικό βάρος.
Ο επίκουρος καθηγητής ενδοκρινολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Γιώργος Μαστοράκος επισημαίνει: «Η διατήρηση φυσιολογικού βάρους είναι πολύ σημαντική υπόθεση στη διάρκεια της αναπαραγωγικής ηλικίας. Το πολύ χαμηλό σωματικό βάρος, όπως και το αυξημένο βάρος, μπορεί να είναι επιβαρυντικοί παράγοντες τόσο για τη λειτουργικότητα του αναπαραγωγικού κύκλου όσο και για τη συνολική υγεία της γυναίκας».
Αν το ζευγάρι δεν καταφέρει να συλλάβει μέσα σε διάστημα 6 μηνών, θα πρέπει να ζητήσει ιατρική βοήθεια, προκειμένου να διερευνηθούν τα αίτια της αδυναμίας τεκνοποίησης.
Όταν η συντηρητική αντιμετώπιση δε φέρνει αποτελέσματα, η σύγχρονη επιστήμη έχει αναπτύξει τα τελευταία 20 χρόνια εξελιγμένες μεθόδους εξωσωματικής γονιμοποίησης. Η εξωσωματική οδηγεί σε εγκυμοσύνη στο 25-30% των προσπαθειών.
Ωστόσο οι επιστήμονες υπογραμμίζουν ότι πριν καταφύγει το ζευγάρι στη λύση αυτή, θα πρέπει να υποβληθεί σε ορμονικό έλεγχο. Η εξωσωματική καλό είναι να αποτελεί την τελευταία επιλογή των υποψήφιων γονέων, αφού είναι πιθανό η υπογονιμότητα να μπορεί να θεραπευτεί με άλλους τρόπους, λιγότερο δαπανηρούς και ψυχοφθόρους.
Μίνα Ράλλη - cosmo.gr
Επιστροφή
